<<< کلوپ طرفداران پرسپولیس زلزله >>>

[Xtreme]

سلام ..
نمی دونم بچه وبلاگ افشین امپراطور را می خونید یا نه ..
مطلب جدیدش اینه که براتون می گذارم ...

واقعا چه کسی فکر می‌کرد مستند بی‌خاصیت امپراطور سرخ، انقدر بازخورد داشته باشد؟ این مستند معمولی که افشین قطبی جذاب را در چارچوب محافظه‌کار خود گذاشته بود، شاید نشان دهنده‌ی سطح درک و تحمل جامعه فاسد فوتبال ایران باشد. مستندی که نه حرف تند و مگویی داشت، نه انتقاد خاصی را مطرح می‌کرد به نحو عجیبی مورد حمله اوباش فوتبال ایران از جمله مهندس علی دایی قرار گرفت. قطبی در این مستند، حرف‌هایی را گفت که همه می‌دانستیم. این‌که تا آخرین لحظات قرار بوده که سرمربی تیم‌ملی قطبی باشد و علی دایی با سفارش و لابی کردن، این پست را گرفته، انقدر واضح بود که مهدی تاج همان زمان در کل‌کل با فردوسی‌پور با شوخی و خنده تلویحا آن را پذیرفت؛ به خصوص وقتی فردوسی‌پور به یاد تاج آورد که یکی از خصوصیات سرمربی تیم‌ملی توسط او داشتن تعامل با رسانه‌ها و زبان خوش عنوان شده بوده و خب به طور طبیعی علی دایی چنین خاصیتی ندارد، تاج با خنده و لوندی اصفهانی‌وارش گفت منظورش از زبان، زبان انگلیسی بوده!

اما حالا که این حرف‌ها را قطبی دوباره مطرح کرده است، همه در مقابلش جبهه گرفته‌اند. مهدی تاج، خبرگزاری فارس، علی دایی و چند روزنامه بخشی از جریان فاسد و انحصارگرای فوتبال هستند که نسبت به حقایقی درباره افشین قطبی و خودشان واکنش‌های بعضا تندی نشان داده‌اند. شاید این مستند و حرف‌های قطبی، مصداقی از شعر نیما یوشیج باشد که سال‌ها پیش درباره‌ی «ریختن آب در خوابگه مورچه‌گان» سروده بود. علی دایی و همه آدم‌های کوچک این فوتبال، انقدر در فضای حقیر خودشان محصور شده‌اند و انقدر در این فضای حقیر، ملازم و تلخک و مدیحه‌سرا دارند که کوچک‌ترین حرفی که برخلاف میل‌شان باشد را بی‌جواب نمی‌گذارند.
در این بین جالب‌ترین واکنش بی‌تردید متعلق به روزنامه دنیای فوتبال است. روزنامه‌ای که در زمان حضور قطبی در لیگ هشتم برای کوبیدن و به خیال خودشان رسوا کردنش کم نگذاشت اما حالا دوباره به عنوان هوادار او وارد میدان شده و عکس بزرگ روی جلد را به قطبی اختصاص داده و در حمایت از او مطلب چاپ می‌کند. قطبی تا زمانی که تنها وجه شومن بودنش- یا به قول اساتید فن خوراک رسانه‌ای بودنش- را حفظ کند، محبوب است اما وقتی کمی پایش را فراتر بگذارد، دوستانش تبدیل به دشمن می‌شوند. قطبی محبوبی که خواهان زیاد دارد، قطبی آرام و نرمی‌ست که در مستند امپراطور سرخ دیدیم. مردی که تبدیل به یک سرگرمی‌ساز صرف شود. اما قطبی بار دوم به قول خودش برای این به ایران برگشته بود که انقلاب فوتبالی‌اش را ادامه بدهد و برای همین هرکس که در این فوتبال لانه بزرگ و کوچکی داشت، دشمنش شد.

نکته‌ جالب‌تر در مورد بازخوردهای مستند امپراطور سرخ اما واکنش‌هایی‌ست که درباره حرف‌های افشین قطبی شاهدش هستیم. به اصطلاح بزرگان فوتبال نظیر نایب رئیس فدراسیون و سرمربی تیم‌ملی، حرف‌های قطبی را تکذیب کرده‌اند- بخوانید به راحتی آب خوردن دروغ گفتند- و آدم‌های رده پائینی‌تری نظیر یک لیدر سابق و سرپرست سابق تیم، یکسره مهر تائید به حرف‌های قطبی زده‌اند. شاید وقیحانه دروغ گفتن از رمزهای موفقیت در فوتبال ایران و به طور کل جامعه ایرانی باشد. علی دایی چون توانایی دارد با وقاحت هر چه تمام‌تر دروغ بگوید، پس سرمربی تیم‌ملی می‌شود و برای مربی‌ای با کارنامه‌ و سابقه قطبی رجز می‌خواند که «او ، چون تیم ندارد این حرف‌ها را می‌زند اما من کارهای زیادی دارم.» یکی از کارهای زیاد آقای دایی، لجن‌مال کردن تیم‌ملی یک کشور است که به ضرب و زور آوردن تماشاگران فرمایشی، طرفدارانش به ٦٠ هزار نفر می‌رسد.

دوره کوتوله‌گی و کوتوله‌پروی دیر یا زود تمام می‌شود. دوره‌ای که رئیس‌جمهورش صراحتا با سرمربی‌گری قطبی مخالفت می‌کند تا آدم لومپن‌مسلک و هتاک و حقیر و دستمال به دستی مثل علی دایی سرمربی بشود. رئیس‌جمهور کنونی که با شعارهای پرطمطراق به این مقام رسید، حالا پا در گل تمام وعده‌های دروغینش مانده؛ همان‌طور که سرمربی فعلی تیم‌ملی با تساوی‌های مدام در آستانه حذف از رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی قرار گرفته است.
کرم‌های حقیر که در لابه‌لای پیله‌شان، خدایی می‌کنند وقتی پا به جهان وسیع‌تر می‌گذارند، خودشان را در مقابل بزرگی دنیا گم می‌کنند و در حقارت‌شان دست و پا می‌زنند. همین دیشب بود که ژنرال وطنی در مقابل تیم الاتحاد عربستان اتوبوس تیمش را با تمام نفرات گذاشت روی خط دروازه و باز نتوانست جلو شکست حقارت بارش را بگیرد. ما یک هشت فروردین داریم که سخت منتظرش هستیم. زمانی که می‌تواند یکی دیگر از کوتوله‌های این سرزمین را ریشه‌کن کند. هشت فروردین، یکی از فرصت‌های مناسب برای خداست که ثابت کند هنوز در دنیا عدالت وجود دارد!
* این سه کلمه را افشین قطبی در مستند امپراطور سرخ، پشت هم می‌گوید و توضیح می‌دهد که در مملکت ما آدم‌هایی که این فاکتورها را داشته باشند، در مقابل آدم‌های رابطه‌دار شکست می‌خورند.